Biz Kabullenmeden Bitmez!

Yıllardır söyleyenlerin bile inanmadığı bir döngünün içindeyiz; şampiyonluk şansının varlığı. Yıl içinde birçok maçı üç basamaklı sayılara ulaşmayan tribünle geçen, taraftarın haklı olarak bir türlü sahiplenemediği, arada bir uğrayıp Fenerbahçe maçlarını kazandırdığı, playoff ilk yahut ikinci turunda elenmesi planlanmış gibi hiç değişmeyen takımlar şampiyon olmamalıydı. Olamadılar da. Yıllar sonra gelecek bir şampiyonluk varsa, bambaşka olmalı o.

Bu sene yaşanan malum olaylardan sonra gerçek bir hedef belirdi önümüzde. Aslında o günlerde yazılanlar dün gibi akıllarda. Şimdilerde üzerine hesap kitap yaptığımız puan tabloları, o haftalarda 'resmi olarak olmasa da düşürüldü' adında imkansızlıklara tekabül ediyordu. Geçen senelerdeki yabancı oyuncu tercihleri olsa, belki gerçekten de böyle olacaktı. Basit ve ne kadar ibne varsa yüzünü güldürecek bir son. Ama olmadı, bu taraftarın hakikaten kucaklaşabilme eşiğine geldiği bir takım bulduk karşımızda bir anda; çürükler öteye itelenenince. Öyle bir noktaya geldik ki artık sonuç değil parkeye bir bir düşen ter damlacıkları bizim oksijenimiz oldu. Biz kabullenmeden bitmez ama işler yaver gitmezse de o ibnelerin yüzü gülmez artık.

Tünelin ucunda pırıl pırıl ışıklar var, ötesinde görecek günler. Koşalım zaferlere, el ele kol kola.