Tatyosta iken Seer demişti: Senin yerine hiç yazmayan bir yazar alacaz diye. Haklıdır ben pek yazmam. diğer yazarlar gibi düşüncelerimi klavyeye aktarma konusunda bir eksikliğim var. Şu anki durumumu da nasıl ifade edebilirim bilemiyorum...
Gayet uzun ve sıkıntılı bir universite macerasından sonra diplomayı aldık ve sıra bir üst level olan askerlik müessesine gelmişti. yok şurası olacak yok şöle olacak derken, memleketim olmasa da kendimi en çok hissettiğim yurdumun nadide bölgesi trakyaya düştüğüm haberini aldık..
askerlik kısa, yer yakın gibi olumlu sebepler ağırlıkta olsa da bu kardeşlik ortamından, o eşsiz sofralardan ve en önemlisi o kırmızı koltuklardan uzak kalmak, belki de samiyen de bir daha maç izleyemeyecek olmak (stad biter mi sorunsalına girmeyelim) askerliğin burukluğunu üst seviyelere çıkarmaya yetiyor.
Hakkınızı helal edin. bu adam gider..
İsmail Patriot
2 yorum:
Ismail abi, simdiden hayirli tezkereler, allah kolaylık versin. :-)
he birde, biz bile gidip geliriz o stad bitmez. :-)
Birkan.
Hayırlı tezkereler...
Yorum Gönder