30 Nisan 2009 Perşembe

Sessizliğin ertesi..


hiç düşünmedik hiç hatırlamadık hiçmi istemedik sandınız siz zaten bunlardan yanıldınız.
amaç küçük oyunlar olsaydı keşke; zaten son dakikayı düşünmekten neyin tadına varıldıki..
ben sen biz siz onlar demeyi ne çok sevmişsiz bütün iyilik ve kötülükleri etrafta arar durmuşuz
oysaki okadar yakın okadar içimizdeymişki bi anlık gaflet dediğimiz o duygu bizi canımızı sıkan
gerçeklerle yüzyüze bırakmış ama şimdilerde herşeyin ertesindeyiz belkide istediğimiz yerdeyiz
basit cümleler yerine lafların altına kafamızı sokup kıssadan hisse yapma hevesindeyiz..
düşünmenin kaçmak mantıklı cevaplar vermenin saçma gerçeklerle yüzleşmenin bencillik olduğu
küçük bi dünyayı yaşıyoruz.bu küçük dünya bize belkide kendini salmamayı inceldiği yerden
kopsun dememeyi her dakika her saniye kulağımıza bi şekilde fısıldıyor ama genede hayat bize
bi şekilde o klişe tadı yaşamaktan vazgeçirmiyor.


alışmış bünyeler vazgeçemiyor ertesileri yaşamaktan..

Hiç yorum yok: