Bir Taksim akşamı.. son metroya, koşmaya güç bulamadan, hızlı adımlarla yetişmeye çalışan yaşlı amcanın yüzündeki endişeli ifade ile aynı anda benzer yaşlardaki başka bir adamın jipinin penceresinden yola tükürürkenki ifadesi arasındaki hayatın adaleti konusunda pek düşünecek, konuşacak bir şey bırakmayan fark... kılık kıyafeti, hayatında yapmak isteyip yapamadığı pek çok şey olduğu kanısı yaratan amca için ise söylenebilecek tek şey
" - umarım yetişmiştir.. " oluyor, " bari bunu kaçırmasın.. "
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder