Gönlümün Yıkıntılarında Can Çekişiyor Umutlarım..

Yazmak,konuşmak,okumak gelmez ya insanın içinden bazen aynen öyle bir durum içinde kırılmış kalpler,pamuk ipliğine bağlı umutların son çırpınışlarıyla yüzyüzeyiz şimdilerde.Nedendi bunca tükenmişliğimiz?İlk defamı bu kadar kötü sezon geçiriliyordu?İlk defamı Avrupa'dan eleniyorduk?İlk defamı yönetimsel-tekniksel-futbolcusal sorunsalların içindeydik?Hepsinin cevabı koca bir hayırdır kimileri için ,kimileri için sadece hayır ama şu şu,kimileri için Galatasaray'sın ulan sen başarısız olmaya hakkın mı var'dır..

.

Teknik konular,taktik değişimler,ön liberonun bokunu çıkarıp en öne çıkması,orta sahanın geriye yaslanması,forvetin çapraz koşu yapmaması umrumuzda olmadı hiç ne yazılarımızda ne muhabbetlerimizde.Bu demek değildir ki futboldan anlamamak.Ağzı ile götü yer değiştirmiş bir dünya spor medyası insanı konuşuyor,geceleri sabah ediyor var mı bir sonuç?Yok.Bizim için mücadele eden,formanın hakkını veren,mağlup olunan bir maçtan sonra soyunma odasına giderken kendimi eve atayım düşüncesi ile kıvranan değil başını öne eğdiğinde yada kafasını tribüne doğru kaldırdığında yüzünde oluşan o ifadedeki samimiyet önemliydi..

.

Perşembe günü sahada iki farkla öne geçip trajik bir şekilde maçı ve turu vermek,yenik duruma düştüğünde son dakikalarda o 'Dayan Galatasaray' diye haykıran binlere cevap veremeyen futbolcuyu sahada görmek,o gün yağan yağmurun altında maçın bitiminde o yüzlerdeki bitmişliği görmek bu sefer çok canımızı acıttı.İlk defa bir Avrupa Kupası'na veda maçı değildi bu.Ne önemi vardı da bu kadar çok koydu bize.Yolun sonunun suyun karşı tarafında bitmesi hepimizin için ekstra bir heyecan ve istek kaynağıydı şüphesiz ama sanki bu sezonun bitmişliğini,yılgınlığını gördük o yüzlerde.Uzun süre sonra bir maç çıkışı sokağa yürürken başımız bu kadar eğik,bu kadar umuda uzaktı..

.

Yine de sana ne kızmak,nede küsmek mümkün..Kendi gönül yıkıntılarımızın arasında sessizce,içten içe ağlayarak sineye çekildik Galatasaray.Elinin uzanıp,yıkıntılarımızın arasından bizi sıyıracağın günlerde yakın onuda biliyoruz.Biz sadece çok üzüldük be Cimbom çok..