git..ne olursan ol "git"

uzunca birşeyler anlatabilecek bir ruh haline sahip olmamakla birlikte,lanet olası bozkıra bu kadar özlem duyabileceğimi hiç zannetmemiştim...
en kötü ihtimalle "bir"imizin dahi bir yerlerde bulunması gerektiğini üstüne basa basa söylemişken,birçoğumuzun o yerlerde bulunması beni ne kadar mutlu ediyor olsa da elden ele gezen telefonda sesin geldiği yerin,yarı memleketim sayılan o allahsız bozkır şehri olması ve benim burnumun dibindeyken orada olamamam,teker teker dişlerimi sökercesine acı vermekte soktuğumun bünyesine...

yağan kar sırasında camından bozkır manzarasına bakıldığında "bu maç oynanmaz" dedirtebilecek kadar gökyüzüne yakın "son barikat" ta bulunan bütün kardeşlerime selam olsun...